ประวัติความเป็นมาของตำบล

     หมู่ที่ 1 บ้านปะหละทะ บ้านปะหละทะเดิมชื่อ “แม่กลอหนี่”แปลว่า ข้างห้วยแม่กลอง ได้ก่อตั้งมาประมาณ 150ปี โดยการนำของนายจอเพลอะ และนายจะตอยพอ ต่อมาเกิดโรคระบาดจึงอพยพย้ายถิ่นฐานไปอยู่ที่ห้วยแฮทีคี บ้านแม่ละมุ้งคี(หมู่ที่ 4)ในปัจจุบัน

     หมู่ที่ 2 บ้านเซปะหละ เดิมบ้านเซปหละด้านเหนือเรียกว่า เครอะโต่และด้านใต้เรียกว่าเซะวาลอโกรอะ และเมื่อประมาณ 23 ปีที่แล้ว มีปลัดท่านหนึ่งขึ้นมาสำรวจประชากรของชุมชนและเห็นต้นไม้ที่มีรังผึ้งขึ้นตามกิ่งก้านเต็มไปด้วยรังผึ้ง แล้วปลัดท่านนั้นได้ห้ามไม่ให้ใครมาทำลายรังผึ้งหรือต้นไม้นั้น ชาวบ้านเลยเรียกต้นไม้นั้นว่า ต้นปลัด แปลเป็นภาษากะเหรี่ยงว่า เซะปะละและฟังเพี้ยนจากเซปลัดไกล เป็นเซปะหละ จึงเป็นที่มาของชื่อบ้านปะหละทะ

     หมู่ที่ 3 บ้านป่าพลู ชาวบ้านดั้งเดิมเป็นชาวเผ่ากะเหรี่ยงหมู่บ้านได้จัดตั้งขึ้นมาเป็นเวลาช้านานและมีกำนันโตเหมาะเป็นกำนันคนแรกของตำบลแม่ละมุ้งแต่อยู่ในหมู่ที่ 3 บ้านป่าพลู หลังจากท่านได้เสียชีวิตไปแล้ว ก็มีการย้ายกำนันไปหมู่ที่ 1 บ้านปะหละทะ หลังจากกำนันปะหละทะได้เสียชีวิตไปแล้วก็มีกำนันกลับมาอีก ครั้งที่ 2 ชื่อกำนันฉ่วยละ ท่านได้จัดตั้งผู้ใหญ่บ้านคนแรกของป่าพลู ชื่อน่อตวา คนที่ 2 ชื่อนายวิชัย มาลีศรีอมร คนที่ 3 ชื่อนายประเทือง ฉัตรสุภาพงศ์ ปัจจุบันชื่อนายสมพร รักษาป่า เป็นผู้ใหญ่บ้าน

     หมู่ที่ 4 บ้านแม่ละมุ้งคี บ้านแม่ละมุ้งคี อำเภออุ้มผาง แม่ละมุ้งคี แปลว่า ความอยู่รอด เป็นหมู่บ้านเก่าแก่บรรพบุรุษอาศัยกันมาหลายชั่วอายุคน ประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยงมีลำน้ำตองโกรหล่อเลี้ยงชีวิต ต่อมาเกิดโรคระบาดจึงพากันอพยพไปตั้งถิ่นฐานใหม่เป็นต้นมา จนถึงปัจจุบันน