ประเภทภูมิปัญญา |
ชื่อ - นามสกุล |
บ้านเลขที่ |
ประโยชน์ต่อชุมชน |
หมอสมุนไพร |
นายพะแม้วแฮ จรูญบรรพต |
บ้านเลขที่ 67 ม.7 ต.แม่จัน อ.อุ้มผาง |
- เป็นครัทธาเป็นที่เคารพเป็นที่พึ่งพาของชาวบ้านยากจนที่อาศัยอยู่ห่างไกลความเจริญยามเจ็บไข้ได้ป่วยก็ไม่มึความรู้ที่จะนำมาใช้เพื่อรักษกตัวเองให้หายจากโรคภัยที่เป็นอยู่ เมื่อมีชาวบ้านคนใดที่มีความรู้ในเรื่องการใช้ยาสมุนไพรรักษาโรคให้หายได้ ก็ย่อมเป็นที่เคารพศรัทธาจากคนอื่นๆ
- แค่จับชีพจรคนไข้ ก็สามารถที่จะวินิจฉัยโรคได้ว่าเกิดจากสาเหตุใด แล้วทำการจัดยาจากสมุนไพรให้คนไข้ได้กิน
- คนในชุมชนที่เกิดเจ็บไข้ได้ป่วยกินยาแผนปัจจุบันหลายวันแล้วก็ไม่หาย จะต้องเรียกหาหมอยาสมุนไพรให้ไปรักษาและจัดยาให้กินประมาณวันหรือสองวันอาการเจ็บไข้นั้นก็หายไป
|
หมอสมุนไพร |
นายจอแปร เจตนาการกิจ |
บ้านเลขที่ 107 ม.7 ต.แม่จัน อ.อุ้มผาง |
- เป็นที่ศรัทธาของคนในชุมชนเพราะมีความรู้ความสามารถเรื่องการรักษาพยาบาลแบบสมัยใหม่ การวินิจฉัยอาการของโรค การปฐมพยาบาลเบื้องต้น การใช้ยาที่ถูกต้องกับโรคแต่ละโรคเพื่อรักษาอาการเจ็บไข้ให้ทุเลาเบาบางลงการทำคลอด และการใช้เข็มฉีดยาเข้าเส้นได้เพื่อเจาะเลือดหรือให้น้ำเกลือเหล่านี้เป็นต้น เพราะได้รับการอบรมสั่งสอนให้ความรู้กันมาตั้งแต่ยังเข้าร่วมกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย เพื่อประโยชน์ต่อส่วนรวม และในแต่ละปีเหล่าสมาชิกก็ยังได้มีการพบปะกันเพื่ออบรมความรู้ใหม่ๆ ทบทวนความรู้เดิมเพิ่มศักยภาพให้แก่ตัวเองเพื่อทำประโยชน์ให้แก่เหล่าพี่น้องชนเผ่าในท้องถิ่น |
หมอตำแย |
นางวินิจ จรูญก้องไพร |
บ้านเลขที่ 63 ม.7 ต.แม่จัน อ.อุ้มผาง |
- ได้ใช้ภูมิปัญญาที่สั่งสอนกันมาเพื่อช่วยเหลือการให้กำเนิดลูกของผู้หญิงในชนเผ่าด้วยวิธีตามธรรมชาติ ปัจจุบันได้รับการฝึกอบรมเรื่องนี้ด้วยความรู้เทคนิคและวิทยาการสมัยใหม่เพิ่มเติมแต่ยังคง่ยึดการทำคลอดด้วยวิธีการตามธรรมชาติในแบบเดิมเพียงแต่เน้นเรื่องต้องปลอดภัยทั้งแม่และเด็ก |
การตีมีด |
นายยาปู่เช - |
บ้านเลขที่ 8/ช ม.7 ต.แม่จัน อ.อุ้มผาง
|
- สามารถใช้ภูมิปัญญาที่มีสร้างผลงานของตัวเองเพื่อนำไปใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวัน เนื่องจากวิถีชีวิตชนเผ่าการดำเนินชีวิตหรือการทำกิจกรรมใดๆ ก็ตามจะขาดมีดขาดพร้าประจำตัวไม่ได้เลย จะหาซื้อที่กระชับมือพอเหมาะกับตัวเองก็แสนยาก
- ชาวบ้านอื่นๆ ที่อยากได้มีดเป็นของตัวเองก็ไปหาซื้อเหล็กมาไหว้วานให้ตีมีดให้ด้วย การให้ค่าตอบแทนการตีมีดเป็นอะไรนั้นก็ต้องตกลงกับผู้ตีเป็นกรณีไป
|
จักสาน |
นายพะล้อ ดิลกโรจน์ |
บ้านเลขที่ 134 ม.7 ต.แม่จัน อ.อุ้มผาง
|
- ได้ใช้ความรู้ภูมิปัญญาของตัวเองที่มีอยู่ผลิตสิ่งของเครื่องมือเครื่องใช้ที่จำเป็นสำหรับการดำเนินชีวิตประจำวันได้เด้วยตัวเองโดยใช้วัสดุที่เกิดขึ้นเองอย่างมากมายหลากหลายชนิดหาได้ง่ายตามธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมรอบๆ ตัวนำเอามาสร้างสรรค์และประดิษฐ์ชิ้นงานออกมาใช้ประโยชน์ได้จริง มีความคงทน สวยงาม และเป็นงานฝีมือที่นับว่าเป็นเอกลักษณ์ของชนเผ่าที่ไม่เหมือนใครอีกด้วย |
ดนตรีพื้นบ้าน |
นายพนม กิจธนอุดม |
บ้านเลขที่ 108 ม.7 ต.แม่จัน อ.อุ้มผาง
|
- ส่งเสริมให้เยาวชนรุ่นใหม่ได้รู้จักวัฒนธรรมดนตรีพื้นเมือง สามารถเป็นครูสอนให้กับนักเรียนได้ |